ท่านพ่อท่านเอาอีกแล้ว

ในมิติที่มืดมิดไม่มีแสงเดือนแสงตะวันไม่มีตัวตนสิ่งไดที่สามาเห็นหรือรับรู้ได้ 
“โหล่ เชษฐ์ตื่นๆ”เสียงที่ดังกังวานจากที่ไหนสักแห่งในความมืดมิดแห่งนี้
“เราทำไรผิดพลาดหรือเปล่าไม่เห็นตอบ สิริเชษฐ์โว้ยตื่นมาคุยกันก่อน”น้ำเสียงที่ทรงพลังมากขึ้นดังกังวาลยิ่งกว่าเก่า
“หื่ม ที่นี้ที่ไหน ใครเรียกตรูวะ”สิริเชษฐ์ที่มองเห็นแต่ว่ามืดมิดไม่เห็นกระทั้งตัวเองกล่าวอย่างงุนงง
“ดีใจด้วย คุณได้ตายแล้ว”เสียงดังจากความว่างเปล่าอีกครั้ง

“สวรรค์ชัวร์ จำได้ไม่ลืมถึงเหตุการณ์มันฝังใจ”
“ไม่ๆ ที่นี้คือความว่างเปล่า แต่ไม่เสียใจจริงอะที่รับรู้ว่าตัวเองตาย”
“ไม่เลยดีแล้วถ้าเขามีความสุข”

ย้อนกลับมาก่อนหน้า
สิริเชษฐ์เป็นนักสู้ หลังถูกโจมตีอย่างหนักแต่รอดมาได้ สิริเชษฐ์ขอลางานใช้เวลาพักพื้นร่างกายสักพักก่อนไปประจำตำแหน่ง เขาจึงกลับมาประเทศไทยเพื่อเซอร์ไพร์ภรรยาตนที่จากกันไปนาน
“พี่ดอกไม้ช่อใหญ่ หนึ่งช่อ”ระหว่างทางเพื่อเป็นขอขวัญแทนใจเขาอดไม่ได้ที่จะซื้อของภรรยาตน เขาอดใจรอเวลาที่จะได้เห็นสีหน้าภรรยาไม่ได้แล้ว
“ไปพี่ชายพาผมไปบ้านพักสุขสุขสุขสบาย”ชายหนุ่มกล่าวกับผู้ขับรถโดยสาร(แท็กซี่)

“นี่ครับที่เหลือทิป”สิริเชษฐ์กล่าวอย่างอารมณ์ดี
“ไอ้นี้บ้าเปล่าวะขาดสิบบาทยังบอกทิปเฮ้ยถึงว่าทำบุญละกัน”โชเฟอร์ตอนรับเงินก็ดีใจจนลืมนับรีบออกมากลัวรบกวนผู้โดยสารทำให้ไม่ได้รับเงินด้วยความรีบ

“รองเท้าใครวะเบอร์ใหญ่สะด้วย แปลกๆละ”สิริเชษฐ์เมื่อเห็นสิ่งที่ผิดปกติจึงอดรู้สึกเจ็บแปลบไม่ได้ ด้วยที่บ้านเป็นบ้านสองชั้นเขาแอบเปิดตู้หน้าอย่างเงียบเชียบด้วยอะไรผีน่ะหรือ เข้าใช้วิชาโจรและตีนแมวตนทีได้ร่ำเรียนจากการทำงานไงเล่า
“อร๊าๆ”
“โอ้ยๆแห”
เสียงที่ลอยมาตามอากาศทำให้จิตใจของสิริเชษฐ์หม่นหมองแต่บอกตัวเองไม่ใช่ ตนต้องเข้าใจผิดต้องเห็นกับตาถึงจะเชื่อ เขาค่อยๆย้องไปเปิดประตูอย่างช้าๆ
ภาพที่ปรากฏต่อสายตา คือหญิงสาวผิวขาวเนียนที่กำลังยืนก้มโค้ง มีชายผิวค้ำกำลังโยกก้นอย่างเมามันส์
“โอ้ย เสี่ยวโว้ย จะ จะแตกแล้วอร๊า”
“อร๊าย อ อย่า แตกในน่าอร๊า”
“อร๊า ไม่ทันแล้วขอแช่ไว้ก่อนนะ”ทั้งสองที่กำลังโยกรุกโยกรับอย่าเมามันส์นั้นไม่ทันเห็นบุคคลตีนแมวที่เปิดประตูห้องนอนอย่างแผ่วเบา
“มะ ไม่”สิริเชษฐ์พูดออกมาอย่างตุตะกะ ด้วยความเสียใจแทบใจสลายค่อยถอยหลังออกมาอย่าเหม่อลอย
“เฮ้ย ไม่ ไม่ ไม่ใช่อย่างที่เธอคิด”หญิงสาวเมื่อหันมาเห็นชายหนุ่มที่เธอรอค่อยเขากลับมา แต่มาจังหวะที่โบ๊ะบ๊ะ เธอนั้นมีเรื่องที่อยากอธิบายมากมายแต่ใครจะเชื่อ
“ไม่”สิริเชษฐ์ เดินถอยหลังไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว เขาเดินถอยหลังอย่าเหม่อลอยไม่คิดว่าหญิงสาวที่ตนรักจะทำกับแบบนี้ ภาพมากมายที่ไหลเข้ามาในใจของเขา ภาพเรื่องราวในอดีดมากมายที่กำลังถูกทำลายด้วยภาพๆเดียว

ตู๊บ โอ้ย อ๊าก แอ๊กๆ แค๊กๆ
เมื่อเขาเดินถอยหลังโดยไม่มองด้านหลังเป็นบันไดทำให้เขาเสียการทรงตัว ถ้าหากเป็นสภาวะปกติของเขา การกลับตัวลงไปยืนไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนักสู้มือหนึ่งขององค์กร แต่คนเราเมื่อไม่สติต่อให้เก่งแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์

ความเจ็บพวยพุ้งเขามานั้นทำให้เขายินดี เขาอยากตายเพื่อจบความเจ็บปวดทางใจก่อนหน้านี้ 

 

“ม่าย”หญิงสาวรีบวิ่งมาสิริเชษฐ์ที่ตกบันไดเห็นเลือดหลั่งไหลออกมาจากร่างกายก่อนที่แน่นิ่งไป ทั้งที่ใบหน้ายังยิ้มพร้อมน้ำ

นี่เรื่องราวการตายของสิริเชษฐ์ ที่กำลังคุยกับเสียงในความมืดมืดแห่งนี้
“เพื่อนแกมันโคตรแมนเลยวะ”
“แสดงว่าผมตายแล้วจริงๆสินะดีจริงๆ”สิริเชษฐ์ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจมันผสมปนเปหลายๆเรื่องในใจของเขา
“เอาละเข้าเรื่องเลยดีกว่า เชษฐ์เมื่อพบพระเจ้า เจ้าเข้าใจความหมายใช่ไหม”
“ไม่ดับสูญ ย่อมเกิดใหม่ที่ต่างโลกกับขอพรพระเจ้า ถ้างั้นผมขอให้ผมเป็น”สิริเชษฐ์ย่อมอ่านเรื่องเกิดใหม่ต่างโลกมาตอนที่ตนยังมีชีวิตกำลังจะขอพรแต่ถูกสกัดดาวรุ่งไว้ก่อน
“ใจเย็นไอ้สอง พรที่ว่าขอเป็นพระเจ้าตรูขอแล้ว”
“ห้า เดี๋ยวๆ”สิริเชษฐ์นึกบางสิ่งบางอย่างออก ในตอนแรกเสียงที่ว่าคุ้นเคย แต่พอเรียกเขาว่าไอ้สอง ตนหมั่นใจได้เลยว่ามันใช่
“ไอ้วิทย์ มึงตายแล้วมาเป็นเจ้าหรอ เฮ้ยเป็นไปได้ไง”เชษฐ์เริ่มตามไม่ทันมันเกิดอะไรขึ้น
“เอาเป็นว่ายังไม่ถึงเวลาให้เอ็งรับรู้เรื่องราว ข้าบอกได้สองเรื่อง”
“เรื่องแรก ข้าตายนานตั้งแต่รับมีดแทนเอ็งทว่าคนที่ยังเห็นอยู่บนโลกคือส่วนหนึ่งของเสี่ยววิญญาณของขตรู”
“เพราะขอพร เป็นพระเจ้าถึงต้องมารับภาระอันยิ่งใหญ่นี่ละ เอ็งอย่าเป็นเลยข้าวางแผนไว้หมดแล้ว”
“เรื่องที่สองสิริเชษฐ์ เอ็งมันลูกหลานผู้ฝึกยุทธ์ ลองคิดดูพลังยุทธ์กลับคืนสู่โลกโลกจะเป็นอย่างไง”พระเจ้าอธิบายเรื่องราวบางอย่างให้ฟังอย่างช้าๆ
“สงคราม ฆ่าฟันผู้คนล้มตายมากมาย ขนาดไม่มีพลังยุทธ์การต่อสู้ยังไม่รู้จบยังอย่างลับๆ”สิริเชษฐ์กล่าวตนเกิดในครอบผู้ฝึกยุทธ์ทำให้รับรู้เรื่องราวมากกว่าคนอื่น
“ข้ามีหนึ่งคำขอร้อง ข้าให้เอ็งช่วยทำลาย!#4@$!#เอ่อ เอ็งยังแข็งแกร่งไม่พอที่จะฟังได้ถ้างั้นลากันตรงนี้ละ”
“เฮ้ยเดี๋ยวๆ มีเพื่อนเป็นพระเจ้าทั้งทีขอพรดีๆก่อนเซ่”สิริเชษฐ์รู้สึกดีที่ได้เกิดใหม่จะกลายเป็นผู้กอบกู้โลกอาจจะได้เป็นตัวเอกกับเขาบ้าง
“เอาเป็นว่าบังคับให้ละกัน อย่างแรกเจ้าจะจำไม่รู้ลืม อย่างที่สองเจ้าผู้เป็นพระเอกตลอดกาล”

สิริเชษฐ์ สติก็ถูกปิดอีกครั้งก่อนจะลืมตามาพบชายหนุ่มใบหน้าหล่อเหลาอันดงามดั่งเทพบุรต
“ลูกข้าเกิดแล้ว พ่อของข้ามีนามว่าชื่อเหลียงอี้ เจ้าจงชื่อเทียนอี้ เพื่อเป็นเกียรติต่อบิดาที่ได้ล่วงลับ ชื่อเจ้าแปรว่า หนึ่งเดียวในสวรรค์ ต่อไปเจ้าจะยิ่งใหญ่เหลือใคร”
“เป็ฯชื่อที่ดียิ่งนัก”
“อุแว้ อุแว้ (อี้ๆไรวะ)”เขาเกิดใหม่ก็จริงแต่ไม่สามารถพูดได้ก่อนถึงวัยอันควร 

“ลูกน้อยเจ้าจงนอนก่อนนะข้าจักไปดูแลแม่เจ้าก่อน”ชายหนุ่มวางเขาก่อนจากไป จุดที่เขานอนมันสูงทำให้เห็นโดยรอบได้ชัดเจน
“ที่รักเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง”
“ข้ารู้สึกพลังหยางเริ่มครุกรุ่นอีกคร่า”
“ข้าดับพลังหยางให้เข้าเอง”
“บ้าลูกมองอยู่”
“เขายังเด็กมิรับรู้อะไรหรอก”
“อุแว้ อุแว้(เฮ้ยไม่นะ)”อี้เทียนรับรู้ความในได้บางอย่าง
“เห็นไหมลูกยังบอกเอาเลย”ชายหนุ่มพูด
“อุแว้ๆ(ไม่ได้พูดแบบนั้นเว้ย)”
“เช่นกันมาเริ่มกันเถอะที่รัก หลินชิวของพี่”
“อุแว้(เฮ้ย ฉากที่น่ารักเกียจแบบนี้อีกแล้ว)”
“เห็นไหม ลูกส่งเสียงเชียร์เรา”
“บ้าท่านเสี่ยวไป่จ้าวขา อร๊า โอ้ย”
“อร๊า ซีดดดดดด อร๊าาาาาา”
“อุแว้ อุแว้ (เชี่ยต้องมาเจออะไรแบบนี้เนี่ย)”อี้เทียนถึงจะบ่นแต่ก็อดมองดูไม่ได้ เหมือนดูนางฟ้า เทพบุรตรูปงามสมสู่กัน ใครจะอดใจไม่ดูได้บ้าง